آخرین مطالب
امکانات وب
روستای تاریخی «گنزق» روستای شناخته شده‌ای نیست، این روستا که از توابع سرعین است در دامنه کوه سبلان واقع شده و از شمال به روستای اردی‌موسی، از جنوب به روستای تاریخی کلخوران، از شرق به روستای آق‌قلعه و از غرب به شهر سرعین محدود شده است.
چند سال پیش حفره‌های صخره‌ای روستا مورد توجه باستان شناسان قرار گرفت و آنها در همان مطالعات اولیه از تمدنی باستانی پرده برداشتند. به گفته کارشناسان، نوع معماری کنزق بیانگر پیچیدگی و گستردگی زندگی در دامنه کوه سبلان است.
معماری صخره‌ای روستای متروکه گنزق که در امتداد شرق و جنوب شرقی دره سرسبز این روستا، روی سنگ‌های رسوبی آهکی و ماسه‌ای متراکم شکل گرفته و توسعه پیدا کرده است از جمله آثار برجسته استان برای تکمیل مطالعات معماری صخره‌ای آذربایجان و ایران محسوب می‌شود.
واحدهای مسکونی و محل نگهداری دام این روستا در سراشیبی یک تپه به صورت خانه‌های زیرزمینی طراحی شده است. درون این خانه‌ها با اشکال مختلفی که دارای طرحی منظم با ابعادی متنوع هستند آراسته شده است.
مشخصه دیگر واحدهای معماری گنزق، فضاهایی نسبتا چهارگوش و دالان‌های راست‌گوشه یا هلالی است. در بخش‌هایی از آنها محفظه‌هایی به صورت طاقچه‌های قوسی برای قرار دادن مشعل و وسایل روشنایی تعبیه شده است.
آرامگاه امام‌زاده سید صادق، که از نظر مردم روستا، از نوادگان امام جعفر صادق (ع) می‌باشد، زیارتگاه روستاییان است. این آرامگاه که روبه‌روی روستای قدیمی گنزق قرار دارد، در اثر زلزله سال 1375 کاملاً تخریب گردید و سپس نوسازی شد. در گذشته بنای این آرامگاه با آجرهای قرمز پخته شده و طرح هشت ضلعی ساخته شده بود.
در میان مردم روستا برگزاری مراسم محلی، مذهبی و آیین‌های ملی با استقبال ویژه‌ای همراه است.
مثلاً مراسم «شال سالاما» که در شب چهارشنبه سوری توسط پسران جوان انجام می‌گیرد، از این جمله است.
در این مراسم جوانان روستا، شال یا روسری بزرگی را از روزنه پشت‌بام خانه‌های فامیلی آویزان کرده و از صاحب خانه هدیه‌ای طلب می‌کنند. صاحب خانه نیز هدیه‌ای بافتنی یا خوراکی به شال یا روسری می‌بندد. در پایان مراسم، هدیه‌های جمع‌آوری شده مابین جوانان شرکت کننده تقسیم می‌شود. در عید نوروز، پس از مراسم تحویل سال، بزرگ‌ترها به افراد کوچ خانواده عیدی می‌دهند و دسته‌جمعی به دیدار از خانواده‌های یکدیگر می‌پردازند و یا به زیارت امام‌زاده می‌روند.
در ایام نوروز مردم روستا با اجرای بازی‌هایی از قبیل تخم‌مرغ بازی جلوة خاصی به این جشن می‌بخشند. روستاییان کنزق در برپایی مراسم سوگواری ایام محرم، با مشارکت در عزاداری به سینه‌زنی و نوحه‌خوانی می‌پردازند و در شب‌های احیاء ماه مبارک رمضان با تجمع در مسجد روستا ضمن عبادت و اجرای مراسم این شب‌ها، تا سحر شب‌زنده‌داری می‌کنند.
لباس مردان روستا مشتمل بر کت و شلوار است. برخی از مردان از کلاه شاپو استفاده می‌کنند. در گذشته مردان این روستا شلوار گشادی را که از پشم بافته یم‌شد می‌پوشیدند و کلاه پوستی بر سر می‌نهادند. جوراب پشمی بلند، پاتاوه (ساق‌بند) و چاروق نیز به عنوان پاپوش مورد استفاده قرار می‌گرفت. لباس زنان روستا بیشتر از نوع لباس‌های محلی است. آنان پیراهن گلدار بلند و دامنی چین‌دار (شلیته یا تنبان) بر تن می‌کنند و با «یایلیق» (روسری) سر خود را می‌پوشانند. تنوع رنگ در لباس‌های زنان و دختران این روستا چشم‌گیر است.
از انواع غذاهای محلی روستای کنزق می‌توان به «آش دوغ» (دوغا آشی یا آیران آشی)، «خشیل»، «سوغان سو»، «بزباش»، «شوربا»، «سوتلی پلو»، «قیقناغ»، انواع کباب و نان لواش محلی اشاره کرد.
مهم‌ترین سوغات روستای عبارت است از: انواع صنایع دستی ماند گلیم‌های زیبا و منقش، جاجیم، فرش و همچنین انواع تولیدات دامی، لبنی و گنزق عسل.
دسترسی: این روستا تاریخی از گنزق طریق شهر سرعین قابل دسترسی است.
برچسب : نویسنده : iraneparsi30a بازدید : 149